КАСЕ ДАР ИН ШЕЪР ХУДАШРО ШИНОХТ

T

Tojik

Меҳмон
Падаре бо писаре гуфт ба қаҳр:
Ки ту одам нашавӣ, ҷони падар.
Ҳайфи он умр ки ай бесару по,
Дар рахи тарбиятат кардам сарф.
Дили фарзанд аз ин ҳарф шикаст,
Бехабар аз падараш кард сафар.
Ранҷ бисёр кашиду пас аз он,
Зиндагӣ гашт ба комаш чу шакар.
Оқибат шуҳрату дороӣ ёфт,
Ҳокими шаҳр шуду соҳибзарб.
Чанд рӯзе бигузашту пас аз он
Амр фармуд ба эҳзори падар.
Падараш омада аз роҳи дароз
Назди ҳоким шуду бишнохт писар.
Писар аз ғояти худхоҳиву кибр
Назар афканд ба саропои падар.
Гуфт: гуфтӣ, одам нашавӣ
Ту кунун хасрату ҷоҳам бинигар.
Пир хандиду сараш дод такон
Ин нукта гуфту бурун шуд зи дар.
Ман нагуфтам, ки ту ҳоким нашавӣ.
Гуфтам: одам нашавӣ, ҷони падар
 
Верх Низ