Фиқҳи намози ид

  • Автор темы Амоуллоҳи Низом
  • Дата начала
  • Теги
    Нет
А

Амоуллоҳи Низом

Меҳмон
1. Барои намозхон мустаҳаб он, ки пеш аз рафтан ба намозгоҳ- дидгоҳ бо чанд дона хурмо ифтор кунад.
2. Бурдани занон ва кӯдакон ба Идгоҳ мустаҳаб аст, аммо занҳое дар ҳолатҳои бемориҳои занона қарор доранд, худро канори намозгоҳ мегиранд.
3. Ҳеч гуна [намозҳои]суннате на пеш аз намоз ва на баъд аз он, ва на азону иқомате вуҷуд надорад; ва эълони намоз барпошаванда аст, низ дар ҷоиз нест.
4. Агар касе аз намозгузорон аз такбирҳои зиёдатии намози ид дер монад, вай ба имом иқтидо карда, он такбирҳои аз даст рафтаро ба ҷо намеорад.
5. Агар касе як ракаъатро пурра аз даст дод, он ракаъатро ҳамроҳ бо такбирҳои зиёдатиаш ба ҷо меорад.
6. Такбирҳои зиёдатиро бо садои баланд гуфтан барои мардҳо суннат аст, на такбирҳои ҳамагониро
 
Верх Низ